Uncategorized

Triumph Rocket III onderging een metamorfose en werd deze brute cafe racer


De Triumph Rocket III is een flinke jongen en met bijna 2300 cc is het dan ook ‘s werelds zwaarste productiemotor. Wat nou als je deze grote machine laat afvallen? Dan krijg je een heel brute cafe racer.
“Als je iets doet, doe het dan goed”, dit is wat Wenley Andrews gedacht moet hebben toen hij begon aan zijn Triumph Rocket cafe racer. Hij pakte de grootste machine om daar een smal en minimalistische cafe racer van te maken.

Thriump Rocket III

Hij wilde altijd al een een custom Rocket III. Eenmaal een Rocket gevonden met weinig km’s was het tijd om de ruim 350 kg wegende motor te strippen. Het grootste obstakel was dan ook de tank, die was zo fors dat het bij een cafe racer niet zou passen. Daarom moest er een custom tank gemaakt worden. Hierdoor moest de inlaat ook aangepast worden, omdat deze dicht bij de tank gemonteerd waren.
De zitting moest ook veranderd worden, aangezien de standaard zitting veel te groot was. De zitting werd geruild voor de zitting van een Triumph Thruxton. Zo werd de achterkant van de motor subtieler. Dit moest wel gemonteerd worden aan het frame, dat ging ook niet direct. Hiervoor moest het frame aangepast worden. Het frame is toen ook meteen zwart gemaakt.
Daarna is lompe radiator vervangen voor een subtielere custom. Deze is ook zwart gemaakt zodat hij bij de rest van de motor zou passen. Vervolgens moest de uitlaat worden vervangen. Deze custom uitlaat is een stuk korter gemaakt. Voor kleur werd er in eerste instantie gekozen voor (je raad het al) zwart. Echter, werd het geheel wel heel zwart, daarom is er gekozen om voor zilver te gaan. Deze kleur springt er meteen uit en geeft het geheel een bruut accent.
Als laatste zijn de banden vervangen en is voor een andere koplamp gegaan. Toen bleek dat de stand van de motor erg laag was is er nog een custom achterdemper tussen gezet. Nu was ie helemaal klaar om de weg op te gaan. Het resultaat: een zeer brute slanke machine met extreem veel power.
Now that the bike was looking as aggressive as we intended, it was smash time.