Qua bioscopen bestaan er genoeg Nederlandse luxe zalen. Toch komt het waarschijnlijk eerder voor dat jij je bioscoopfilm in een ‘normale’ zaal kijkt. En dat houdt in dat je zonder veel ruimte omringt bent door andere bezoekers, die er allemaal hun eigen gewoontes op nahouden. Deze bezoekers spannen toch wel écht de kroon qua irritatiefactor.

Goed, wij snacken ook behoorlijk wat weg in die luie stoel. Een grote popcorn, een zak m&m’s of een bak nacho’s hoort nu eenmaal bij een leuke filmervaring, zeker als het een lange zit is. Sommige vervelende bioscoopbezoekers lijken de ene hap echter nog luider dan de vorige naar binnen te schrokken. Alsof ze zich nergens voor schamen. De zaal is verduisterd, dus vieze eetgewoontes zijn niet meer zichtbaar. Nou, hoorbaar dus nog wel.

Van tevoren wat praten is helemaal geen probleem. Ook kunnen we het meestal nog wel door de vingers zien als mensen tijdens de trailers blijven door mompelen. Maar als de film eenmaal is begonnen, willen we graag van die film genieten. Want, ehm… daarom zitten we hier allemaal in de zaal toch? Mocht je zo nodig willen kletsen, zoek dan even een kroeg op en hou je commentaar voor je.

Als je met je vriendin naar de film gaat is er niets zo fijn als in het donker tegen elkaar aan te kruipen. Een arm om haar schouder heen maakt de filmvoorstelling net wat extra intiem. Sommige stellen lijken alleen te vergeten dat er ook nog anderen in de zaal zitten. Gelebber, gefrunnik en nog net geen gekreun. Door deze vervelende bioscoopbezoekers zou je haast denken dat je bij een heel ander soort film bent aanbeland.

Een paar biertjes meenemen en opentrekken wanneer de film begint: no problem. Maar er zijn maar weinig dingen zo vervelend als iemand die één of meerdere keren langs je heen moet om te plassen. Zul je ook nog eens zien dat dit nét gebeurt tijdens de big reveal of het laatste eindgevecht waar je naar zit te kijken.

Dit kan ook zomaar eens de persoon zijn met wie jij naar de film gaat. ‘Wie is dat?’ ‘Wat moeten ze nu ook alweer doen?’ ‘Wat gaan ze nu doen?’ ‘Waar komt hij nou vandaan?’. Deze persoon vergeet dat jij net als iedereen in de zaal de film nog niet hebt gezien. Vragen over het plot en het verloop van de film zijn dan ook niet te beantwoorden. Eigenlijk zou je deze persoon graag wat vragen willen terugstellen: ‘Kan je even je kop houden?’ ‘Vind jij jezelf net zo irritant als ik jou vind?’ en ‘Zullen we nooit meer samen naar de bios?’, om er maar een paar te noemen.

Het is ronduit irritant als mensen meezingen. Achtergrondmuziek is meestal niet het belangrijkste aan een film, maar wordt door deze vervelende bioscoopbezoekers al gauw omgetoverd tot dé reden waarom we allemaal in de bioscoop zitten. Nee mevrouw, ik kom hier niet om je kattengejank aan te horen, maar om de film te volgen. Dankjewel. En nu een toontje lager zingen alsjeblieft.

HAHA! Hahaha. HA. Haha. Ja, zo snappen we- HAHAHAHA- Hou op- Hahahahahaha. Het lachen vergaat je maar al te gauw met deze mensen voor, naast of achter je. Een goede komedie laat je inderdaad een paar keer lachen, maar door deze lachsalvo’s mis je in het ergste geval de helft van de film.

Zelfs de meest zachtaardige bioscoopbezoekers worden er een flink chagrijnig van: de stoeltrappers. Mensen die zich in alle bochten wringen om maar zo comfortabel mogelijk te zitten, en jou vervolgens voor je hoofd trappen. Eén keer kan per ongeluk gaan, maar na een tweede of derde keer is jouw grens toch echt wel bereikt.

Mensen die halverwege de film alweer vertrekken, of juist mensen die een kwartier later aankomen: ronduit irritant. Deze vervelende bioscoopbezoekers halen jou uit je concentratie en zijn vaak ook niet de échte fans van de film waar jij op af bent gekomen. Anders ben je er namelijk gewoon op tijd, en blijf je zitten tot na de aftiteling en verlaat je netjes en tegelijk met de rest de zaal.

Deze heb je er ook tussen zitten: mensen die een slechtere plek hebben, maar hopen dat het niet opvalt als ze op een andere stoel gaan zitten. In een vrijwel lege zaal is dit meestal geen probleem. Totdat ze op jouw stoel zitten. Lekker begin van de voorstelling, om meteen om je eigen stoel te moeten strijden.