Volgens de regels van de FIFA is een nieuwe club samen met de voetballer verantwoordelijk voor het betalen van een vergoeding aan zijn oude club als de speler zijn contract schendt en dat contract door de club wordt beëindigd. Dit gebeurde toen Charleroi Diarra wilde contracteren van Lokomotiv Moskou. Dit mislukte echter omdat FIFA weigerde een Internationaal Transfercertificaat (ITC) af te geven, waardoor Charleroi Diarra niet kon registreren bij de Belgische bond en zijn transfer niet kon worden afgerond. In april 2015 beval de Geschillencommissie van de FIFA (DRC) Diarra om 10 miljoen euro aan Lokomotiv Moskou te betalen, aangezien de Russische club nog niet was gecompenseerd voor de mislukte transfer, ondanks dat Diarra’s contract al beëindigd was.

Omdat de nieuwe club volgens de FIFA-regels samen met Diarra deze 10 miljoen euro zou moeten betalen, had Diarra grote moeite om een nieuwe club te vinden. De speler ging daarom in hoger beroep tegen de uitspraak van de FIFA.

Het Hof van Arbitrage voor Sport (CAS) wees het beroep van Diarra af, maar de speler klaagde zowel FIFA als de Koninklijke Belgische Voetbalbond aan in een Belgische rechtbank. Dit omdat clubs die geïnteresseerd waren in het contracteren van Diarra voor het seizoen 2014-2015 zich hadden teruggetrokken vanwege de regel van gezamenlijke aansprakelijkheid.

De Belgische rechtbank vroeg het HvJ-EU om advies, en de beslissing van het Europese Hof zou verwoestend kunnen zijn voor de FIFA als het de aanbeveling volgt van advocaat-generaal Maciej Szpunar. Hij gaf aan dat de rechters de speler in het gelijk zouden moeten stellen. “Sommige FIFA-regels met betrekking tot transfers van spelers kunnen in strijd zijn met het EU-recht. Deze regels zijn van restrictieve aard en mogen alleen in specifieke omstandigheden gerechtvaardigd worden,” schreef hij in een niet-bindend advies.

Diarra, die zijn carrière in 2019 beëindigde bij Paris Saint-Germain, wordt vertegenwoordigd door Jean-Louis Dupont, dezelfde advocaat die de zaak van Jean-Marc Bosman behandelde. Deze zaak maakte in 1995 de weg vrij voor spelers in de Europese Unie om aan het einde van hun contract zonder transfersom naar andere clubs te gaan. Dupont verklaarde dit jaar dat een uitspraak in het voordeel van Diarra een mijlpaal zou zijn in het moderniseren van het voetbalbestuur binnen de EU, omdat het vakbonden van spelers en clubs in staat zou stellen hun arbeidspraktijken te reguleren. “Dit zal een einde maken aan de vernederende praktijk van het vercommercialiseren van spelers,” verklaarden Dupont en mede-advocaat Martin Hissel in een gezamenlijke verklaring in april.

Het is nog onduidelijk hoe de uitspraak gevolgen zou hebben voor landen buiten de EU, met name de Engelse Premier League, de grootste bron van transferfondsen ter wereld. Waarschijnlijk zal het leiden tot een nieuwe FIFA-regel die in alle lidstaten zal worden toegepast.