Een luxeprobleem? Bijna ieder Formule 1-team is gebaat bij een duidelijke rangorde: een nummer-één-coureur en nummer-twee-coureur. De geschiedenis leert: twee bovenbazen met een soortgelijke rijstijl kunnen team en elkaar uitstekend op sleeptouw nemen. Hebben ze echter te haakse behoeften? Beland je voor je het weet in een spagaat van compromissen in je ontwikkelingsprogramma, waarbij géén van beide zijn potentieel bereikt.

Red Bull Racing-coureur Max Verstappen weet structureel teamgenoten in de schaduw te zetten met zijn ongenaakbare rijkunsten. Sinds zijn komst in 2015 is er bijna niemand geweest die het Verstappen echt moeilijk maakte. Bijna niemand dan. Dit waren de teamgenoten van Max Verstappen en dit is hoe zij het opboksten tegen de onbetwiste nummer één van de energiedrankjes fabrikant.

Het debuut van Max Verstappen in 2015 bij Scuderia Toro Rosso viel samen met de komst van Carlos Sainz Jr. De zoon van meervoudig Dakar-winnaar Sainz (senior) deed het zo slecht nog niet en sloot het debuutjaar af met achttien punten. Zeven races in de punten, met als hoogste notering een zevende plek.

Daar tegenover stond 57 punten op het rekest van de Nederlander. Twee uitschieters in de vorm van een P4 eindklassering, tien races in de punten. Een duidelijk signaal dat hij die promotie naar het hoofdteam verdiende. Die kwam vrij vroeg in het daaropvolgende seizoen. Verstappen werd op 15 mei 2016 in de geschiedenisboeken vereeuwigt als jongste Grand Prix-winnaar ooit.

De daaropvolgende seizoenen voor Sainz? Hopen op een soortgelijke opstap. Die kwam er nooit. Tot frustratie van Sainz senior. Hij hielp het gerucht de wereld in dat Verstappen onderweg was naar Ferrari, waarna zoonlief in 2017 onder huurbasis naar Renault moest verkassen. Teamadviseur Helmut Marko blijft nog steeds achter dat besluit staan.

Daniel Ricciardo rolde overtuigend binnen bij Red Bull Racing door regerend wereldkampioen Sebastian Vettel te verslaan in 2014. Een nieuwe kopman leek geboren. Hij oogde initieel met vlagen een maatje te groot voor de bloedsnelle, maar niet altijd consistente nummer 33. Althans, als wij kijken naar de eindklasseringen (200 vs 168 punten in 2017). Maar toch. Waar Ricciardo geregeld moeite had met kwalificatiepace én aansluiting vinden tijdens races, raakte men maar niet uitgepraat over smaakmaker Verstappen.

2018 was een ware showdown tussen de RBR-coureurs. Met als hoogte- (diepte)punt de aanrijding tussen beide tijdens de GP van Azerbaijan. Voor Ricciardo de definitieve omslag, die zich verraden voelde als de aangewezen aanstichter van het incident. Hij koos letterlijk eieren voor zijn geld (beiden wonnen tweemaal dat jaar, maar scoorde VER 79 punten meer) en tekende een jaarcontract van 30 miljoen euro bij het fabrieksteam van Renault.

De Fransman verdient alle lof. Driemaal podium en de magistrale overwinning op Monza in 2020, wat een comeback bij AlphaTauri. Maar 2019 naast Verstappen werd een hel. De ellende begon al tijdens de wintertests in februari. Tweemaal vouwde de debutant zijn auto finaal op. Ontzettend zuur. Er was immers maar één testauto beschikbaar en de (te testen) onderdelen waren al schaars.

De twaalf daaropvolgende Grands Prix in ‘19 werden gekenmerkt door een inhaalslag van een nul-twee achterstand, één die eigenlijk nooit echt uitkwam. Gasly worstelde in de RB15 naast Verstappen en belandde stelselmatig buiten het podium. Halverwege het seizoen werd hij vervangen door een ander Red Bull Racing-talent: Alex Albon.

Er valt het één en ander te zeggen over de filosofie van Red Bull om jonge talenten een kans als teamgenoten van Max Verstappen. De jongensdroom verruilen – wereldkampioen worden bij een topteam – voor een supportrol in dienst van Verstappen & Co. Dat doet toch iets met je zelfvertrouwen en motivatie.

Ook Albon ontkwam er niet aan. Zijn debuut bij het zusterteam in 2019 oogde zo veelbelovend dat RBR in hem, halverwege het seizoen, een vervanger zag voor de kwakkelende Gasly. Die verwachtingen maakte Albon deels waar. Zo was hij een stuk consistenter, eindigde geregeld rond P5, en maakte minder dure fouten. Het eerste podium lonkte tijdens de Braziliaanse GP, maar de Thai-Brit werd gekortwiekt door een onhandige Lewis Hamilton van Mercedes.

In 2020 voorkwam de Brit bij de openingsrace wederom Albon’s podiumdebuut. Uiteindelijk lukte het toch, tweemaal een derde plek. Albon eindigde als zevende met 105 punten. De Nederlander scoorde uiteindelijk het dubbele: 214 punten en een derde positie.

De verrassende winnaar van de voorlaatste Grand Prix van 2021 ging eigenlijk stoppen. Een telefoontje van Dr. Helmut Marko veranderde dat. Perez werd de vervanger van Albon in 2021 en is daarmee de meest recente van de teamgenoten van Max Verstappen. In tegenstelling tot zijn twee voorgangers, nam hij de nodige ervaring mee. Het heeft eraan bijgedragen dat hij in ieder geval één overwinning rijker is in de RB16B. Weliswaar nadat Verstappen met een klapband uitviel in Bakoe.

Wel staat hij halverwege het seizoen op 104 punten, goed voor de vijfde plek in de coureursklassering. Of zijn talent voor voldoende rugdekking zorgt voor Verstappen in het kampioenschapsgevecht? Het zal een moeilijke opgave worden.