Als er één Nederlandse dj op dit moment on fire is, dan is het Reinier Zonneveld wel. Niet alleen in Nederland, maar over de hele wereld draait hij overuren om zijn fans een meergangendiner aan muzikale delicatessen voor te schotelen. Van zijn live performances op de Rotterdamse Rave tot aan het Amsterdam Dance Event, van zijn diverse albums tot aan het succesvolle label Filth on Acid, de dj blijft zichzelf continu opnieuw uitvinden.
Genoeg reden dus om eens hartig met deze elektronische classicus rond de tafel te gaan. Het toeval wil ook dat hij 6 mei 2019 de albums Reverse Psychology (2013) en Megacity Servant (2016) heeft opgevolgd met zijn derde album Church of Clubmusic. Zodoende vroegen we hem de oren van het lijf over dit nieuwe meesterwerk, zijn unieke kijk op techno en wat we van hem kunnen verwachten.
Reinier Zonneveld
Techno is een genre dat aardig in de lift zit de laatste jaren. Reinier Zonneveld is een dj die goed vaart op die stroomversnelling. Hij is al lange tijd zijn nationale status van top-dj ontstegen en mag zich gerust een internationaal zwaargewicht noemen, ook al blijft hij hier zelf bescheiden onder. Van jongs af nam hij al alle facetten van muziek onder handen op de piano, waarna hij zijn muzikaliteit vervolgens botvierde op techno. Melodisch of hard, het was voor de beginnende Zonneveld geen probleem. Naar eigen zeggen maakte hij acht jaar geleden al “hele harde techno”. Omdat hij nog niet echt een van de grotere namen in de scène was, kon hij dat niet vaak laten horen. Hij stond vooral bekend om zijn melodieuze sausje dat hij met zijn muziek aan zijn gasten serveerde. Niemand die daar problemen mee had, sterker nog: hij werd meer en meer gewaardeerd bij het publiek.
Nadat hij een gevestigde naam werd in de business, mocht hij meer op piektijden gaan draaien. Daar kon hij zijn beuktalenten volledig tot recht laten komen. Door de jaren heen begon het publiek de naam Reinier Zonneveld dan ook steeds meer te associëren met harde techno. “Ik heb een aantal jaar geleden besloten om me volledig te focussen op ‘piektijden’, op hardere techno. Daarom lijkt het of mijn muziek heel erg veranderd is”, zegt Reinier hier zelf over.
Roots van de kunstenaar
Zonneveld is echter altijd dicht bij zijn roots gebleven; een muzikaal kunstenaar met een divers aantal stijlen tot zijn beschikking. Het volledige palet aan muzikale kleuren vindt zijn weg terug in het nieuwe album ‘Church of Clubmusic’. Van melodische muziek tot ongenadig beuken, van techno in de kern, tot muzikale escapades die de grenzen van het genre overschrijden, of daar zelfs overheen gaan. Alles wat je hartje begeert vind je terug in het album dat maar liefst 18 tracks rijk is.
Om het grote publiek te bereiken heeft hij zijn stijl nooit hoeven aanpassen. Zonneveld maakte wat hij leuk vond in de studio en dat pakte goed uit: “Ik maak altijd als ik in de studio zit, wat ik op dat moment wil maken. Ik heb weleens geprobeerd om mijn stijl af te bakenen op een stijl bijvoorbeeld. Maar voor mij werkt dat niet, want mijn creativiteit werd er compleet door gekilled.” De dj bevindt zich in de mainstream van de techno, maar zit hier niet in gevangen. Hij is populair en zijn tracks worden gewaardeerd, dit blijkt uit de ratings én de charts, maar als de opinie van het grote publiek ineens zou omslaan, zou dit bij de artiest geen stijlverandering tot gevolg hebben.
“Ik maak nooit iets met het idee dat het goed zou verkopen. Vaak zijn de charts veelal hetzelfde en het zou ook niet lastig zijn om iets te maken dat in de populaire stijl valt. Ik denk dat het juist het hele probleem is, waardoor veel goede producers saaie muziek gaan maken. Ze willen iets maken dat goed verkoopt, maar het zijn juist vaak de dingen die niet zo goed verkopen die juist interessant zijn”, meent de kunstenaar.
Dit doet niet af aan het feit dat hij graag nog een keer een album in de pop-charts zou willen zien: “Ik denk dat het wel weer tijd is voor een technotrack in de top 40, dat gaat ook nog wel gebeuren denk ik.” Op de vraag of hij zelf de eerstvolgende top-40 hit scoort, zegt Zonneveld dat hij daar geen voorspelling over durft te geven.
Church of Clubmusic
Met zijn nieuwe album wil Zonneveld laten zien waar hij allemaal toe in staat is. De 18 nummers die op het album staan getuigen allemaal van de ervarenheid van de artiest. Dat terwijl een groot deel van het album al jaren op zijn harde schijf staat: “Ik wilde er een samenhangend verhaal van maken”. Hoe kun je dat beter doen dan door de luisteraars mee te nemen door alle jaren van je carrière? Naar eigen zeggen is de helft van de muziek ouder dan zijn vorige album. Sommige tracks van het album zijn maar liefst tien jaar oud. Ze verwerken in ‘Church of Clubmusic’ was wachten op het juiste moment. Dit komt door het feit dat de voorgaande albums ieder een afbakening van stijl kenden. “Mijn eerste album was alleen maar gericht op hele loopy, pure techno. Het tweede album was vooral melodieuze techno. Dit album is iets compleet nieuws, met muziek waarbij mensen misschien niet verwachten dat ik het zou maken.”
Van harde techno tot wat rustiger materiaal, iedere techno-liefhebber kan zijn hart ophalen bij de plaat die Zonneveld de mensen serveert. Dj’s van over de hele wereld hadden enkel positieve reacties over voor het nieuwe album. Al heeft Zonneveld meer interesse in de reacties van zijn fans. Voor die laatste groep heeft de dj goed nieuws: “De titeltrack (Church of Clubmusic, red.) is acht jaar oud. Het is een track die ik al draaide sinds de illegale raves waar ik vroeger altijd draaide. Ik sloot er altijd mee af. Sinds die tijd is er om de paar weken iemand die vraagt ‘ is die track al af’?” Vele gebeden zijn bij deze gehoord.
Jezus
Naast de fans die bidden om een nieuw nummer van de artiest, vertoont de dj zich ook qua uiterlijk als een soort heiligman. Zo siert hij ook de voorkant van zijn nieuwste album Church of Clubmusic. Een relikwie dat door velen in dank wordt afgenomen. “Omdat ik lange haren heb, zijn er heel veel mensen die zeggen dat ik er uit zie als Jezus. Dus ik vond het wel grappig om zelf zo op de cover te gaan staan. Het is meer een grap eigenlijk. En de discoballen is een verwijzing naar Paul Kalkbrenners ‘Berling Calling’, dat vind ik een heel vet album.”
Naast de bekende titels zoals ‘Move Your Body To The Beat’ en ‘Hard Gaan’, zijn er nog meer speciale nummers op het album te vinden. Een voorbeeld daarvan is ‘The Ones Who Know’. Een rustig nummer waarop Zonneveld zelf piano speelt. In de titeltrack ‘Church Of Clubmusic’ zijn ook instrumenten “van een concert van tien jaar geleden” verwerkt. Zonneveld zat zelf in het concert en vroeg tijdens een repetitie of iedereen één minuutje iets van hem wilde spelen. De geluidsopname heeft hij naderhand aangepast en in het nummer verwerkt.
Als laatst heeft ‘I Wanna Dance With You’ een interessant verhaal. De sample in het nummer is gebaseerd op het nummer ‘Say My Name’ van de indie-band Odesza. De DJ was met een vriendengroep aan het chillen. Toen het nummer opkwam vond een goede vriend van Reinier dat er eigenlijk een house-remix van gemaakt moest worden. En zo geschiedde. Zonneveld kwam al snel met een nummer dat door de labelbazen voor samplerechten moest worden goedgekeurd. Dit ging bijna niet gebeuren. Totdat Odesza zelf ingreep en zei dat Zonneveld de sample mocht gebruiken. “Ze hebben het winstpercentage voor zichzelf zelfs naar beneden geschaald.”
Eigen favorieten heeft de dj niet. Hij heeft het uiteindelijke album meerdere keren geluisterd om de beste nummers te kunnen kiezen. Doordat elk nummer zo uniek is, bleek dit een onmogelijke taak. “Het is zo’n bijzonder album en zijn zoveel tracks bijzonder, omdat er veel tracks zijn die je nooit zou uitbrengen als je niet alles zelf kan bepalen. Wat ik nou wel kan”, aldus Zonneveld.
Draaienderwijs
Fans van Zonneveld, techno-liefhebbers in het algemeen en zelfs de occasionele buitenstaander van het genre zal vast wel ooit van de track ‘hard gaan’ hebben gehoord. Ook de gloednieuwe track ‘move your body to the beat’ doet het goed. Miljoenen streams later rest de vraag hoe je zo’n nummer eerst op waarde schat, zijn antwoord luidde: “Ik merk in mijn live optredens dat je altijd een paar tracks hebt die echt veel beter werken dan de rest. Niet een klein beetje beter, maar gewoon veel beter en gelijk vanaf de eerste keer dat je ze draait.”
Zonneveld heeft natuurlijk een gevoel voor welke tracks goed zullen lopen. Zo’n zintuig ontwikkel je gaandeweg wel in je carrière. Beide tracks zagen het licht tijdens zijn live-sets. Dat is waar Zonneveld aan de lopende band op nieuwe ideeën komt. Zo heeft ‘Move your body to the beat’ een grappig achtergrondverhaal. “Move your body to the beat was eigenlijk een voice-memo die ik op mijn mobiel opnam tijdens ADE in 2017. Ik had 8 gigs gedaan en door het gekkenhuis bijna niet geslapen. Ik was eigenlijk vergeten dat ik die vocal nog had, ik kwam het een paar jaar later tegen en dacht “Wat vet als je daar een track van maakt”
Zonnevelds grootste succes van de afgelopen jaren was toch wel zijn track genaamd ‘Hard gaan’. Vreemd, want de track was al die tijd nog niet uitgebracht. Pas op 6 mei van dit jaar konden we op Church of Clubmusic genieten van de uiteindelijke versie van ‘Hard gaan’. Hoe kon het dat we zo lang moesten wachten op een track die eigenlijk allang op YouTube en dergelijken was te vinden? Ook daar weet Zonneveld een mooi verhaal over te vertellen. “Ik was in 2016 in Berlijn in een club om 6 uur s’ochtends of zo, en ik was al 3 uur live aan het spelen en ik dacht ‘Ik gooi dat melodietje er gewoon in met een synthesizer’. Het was eigenlijk een vals geluidje, maar de crowd ging daar helemaal gek op. Toen ik het tempo versnelde en de beat erdoorheen gooide ging dat viral op internet.” En zo geschiedde.
Zijn collega’s in het veld reageerden verbaasd. “Mijn manager zei van ‘Da’s echt kut’. Artiest Olivier Koletzki kwam aanrennen uit de backstage en zei ‘Dat meen je niet serieus, dat was een grap toch?’ “Geen vreemde reactie op een track met een bpm van 150. Ik vond het zelf wel vet, dus ben er mee doorgegaan.” De track werd door velen geknipt uit zijn sets en op YouTube gezet. Velen daarvan zijn na het behalen van miljoenen plays eraf gegooid. De dj wilde de track op zijn nieuwe album droppen. Doordat het releasen van ‘Church of Clubmusic’ langer duurde dan verwacht, duurde dit eigenlijk te lang. De late release was een gemiste kans, maar ‘Hard gaan’ bewees wel het vermogen van Zonneveld om de massa aan te spreken.
Die tracks zijn natuurlijk hoogtepunten te noemen in de carrière van de artiest. Zijn meest kenmerkende talent ligt toch in zijn live-sets. Iets waar hij al vanaf het begin mee bezig is en waar hij naar eigen zeggen nog steeds in groeit.
Filth on Acid
Naast het draaien en produceren van tracks, is Reinier Zonneveld volop bezig met zijn label ‘Filth on Acid’. Het label bestaat pas twee jaar, maar heeft al veel bereikt. Veel artiesten zoals Carl Cox, Mees Salomé en Bart Skills zijn vertegenwoordigd op het label. Naast deze grote namen heeft het album onlangs de nummer 2 plek bereikt van grootste techno-labels op Beatport. We kunnen komende tijd een hoop van het label verwachten: onder andere een EP met 3 tracks van de dj, die hij samen met Carl Cox en Christopher Coe heeft gemaakt. Tracks van CJ Bolland, Bart Skills worden binnenkort ook naar buiten gebracht. En als dat niet genoeg was, komt Zonneveld met een nieuw releaseschema, waarbij hij elke maand ongeveer 2 tracks van zichzelf gaat releasen.
Buiten dat, zit er volgens de dj niet veel op zijn to-do-lijstje. Reinier gaat nog steeds af en toe naar een feest, draait plaatjes en maakt nieuwe tracks. Op het kijken naar een nieuwe studio na, staat er niet veel op Zonnevelds planning. “Ik hou er niet van om doelen te stellen, wat ik doe is: ik maak muziek, ik treed op en verder daar hou ik erbij”, zo sluit Reinier af.
