Het begint al met het uiterlijk. Met andere diffusers, blacked out lijsten en nieren, een bredere kont en andere velgen oogt de M2 Competition al een stuk agressiever dan zijn voorganger. Ook in het interieur zijn de M2 stoelen vervangen door volwaardige M-stoelen die ook in de M3/M4 te vinden zijn.

Toch houdt het niet op bij alleen uiterlijk vertoon. Zo is het vorige blok vervangen door een volwaardig M-blok in plaats van een opgefokte 135i motor, een die ook in de M3/M4 te vinden is. Daarnaast heeft de motor wel wat kleine tweaks en is ‘ie gedowntuned qua vermogen. Dat neemt niet weg dat de M2 Competition beschikking heeft over 410 pk en 550 Nm koppel, 40 pk meer dan zijn voorganger. Dit zorgt voor een 0-100 tijd van 4,2 seconden en een topsnelheid van 280 km/u. Volgens het boekje is het gemiddelde verbruik 9 liter op 100km, maar wij kwamen toch wel een stukje hoger uit. In combinatie met de kleine brandstoftank zorgde dit voor regelmatig stoppen bij de pomp.

Ook het onderstel heeft een upgrade gekregen. Deze deelt nu ook zijn genen met de M3/M4. Om dit passend te krijgen moest wel de carrosserie wat uitgeklopt worden. Tevens is de carbon fiber beugel nu ook in de M2 Competition geplaatst, wat resulteert in extra stijfheid. Met de M2 Competition is er gek genoeg één ding niet op vooruit gegaan, en dat is het gewicht. Hij is zo’n 55kg zwaarder dan de normale variant.

Zodra je instapt heb je door dat je in een rauwe auto stapt. No nonsense, het gaat maar om een ding en dat is lekker sturen. Je voelt de weg dan ook goed. Niks adaptief onderstel of comfort stand geneuzel. Daarvoor koop je geen M2 Competition! Wel heeft BMW het voor elkaar gekregen om hem niet zo oncomfortabel te maken dat het een minpunt wordt. Wat ons betreft is dit precies goed, ook al kunnen de meningen hier iets over verdeeld zijn.

Wat je wel aan kan passen is je gasrespons, stuurcomfort en de versnellingsbak. Bij alle drie kun je kiezen tussen Efficient – Sport – Sport Plus, waarbij in de sportievere modi ook je uitlaat open staat – zoals het hoort.

Zo bevinden er nu ook twee M-knoppen op het stuur: M1 en M2. Je kan jouw verschillende settings onder deze knoppen programmeren. Bijvoorbeeld M1 alles sportief en fel, M2 alles op comfort en efficiënt. Mocht je aankomen bij dat mooie weggetje, of kom je iemand op de weg tegen die je een poepie wil laten ruiken, tik de M1 knop aan en speer er vandoor. Wil je je auto zonder al te veel geluid en poespas voor de deur parkeren, dan kies je weer de M2 modi.

Het laatste wat je kan aanpassen is het ESP, zet je die helemaal uit moet je er wel voor zorgen dat je er helemaal bij bent. Wil je indruk maken met een burn out? Geen probleem! Daarbij is de auto een waar drift kanonnetje die je speels van de ene de andere hoek in kan gooien. Door zijn korte wielbasis kan dit soms wel wat verraderlijk zijn en kan je hem zo kwijtraken mocht je een keer over het limiet gaan.

Met een vanaf prijs van 99.000, – is de M2 Competition niet goedkoop. Het model zoals wij hem reden kwam uit op 113.000, -Aan de andere kant, wat zijn de grootste concurrenten voor dat geld in dit segment? Waarschijnlijk kom je nog het snelst uit bij een kort gebruikte M3….

De looks vinden we top, met alle extra tweaks inclusief de kleur Hockenheim Silver springt hij er echt tussenuit. Dat vinden niet alleen wij. Vaak genoeg kom je BMW-liefhebbers tegen die je een goedkeurend duimpje toe stoppen.

En het houdt niet op bij alleen de looks. De M2 Competition is een erg leuke, rauwe auto waar je je na wat kilometers erg vertrouwd in gaat voelen. Ja, je koopt hem voor de fun. Iedere keer dat je weer in de auto stapt komt er een vleugje ala Max Verstappen in je naar boven en ga je een stuk sportiever van A naar B dan je normaliter zou doen. Dat alles met een grote glimlach op je gezicht.