Max Verstappen rijdt onder de Nederlandse vlag, de Dutch Grand Prix is ‘zijn’ thuiswedstrijd, hij heeft een heel Oranjelegioen, is van van PSV Eindhoven én als klap op de vuurpijl is hij zelfs benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Zowat alles aan Max straalt Nederland uit, maar hoe ervaart hij dit zelf? Ziet hij zich meer als een Nederlander of een Belg? In een recent interview doet de Nederalnder annex Belg daar een boekje over open.

Max Verstappen kwam op 30 september 1997 in het Belgische Hasselt ter wereld. De kleine Super Max heeft Belgisch én Nederlands racebloed door zijn aderen stromen.

Vader Jos Verstappen begon op achtjarige leeftijd met karten en werd later een succesvolle coureur in de autosport. Hij maakte zijn debuut in de Formule 1 in 1994 voor Benetton en behaalde in dat seizoen een derde plaats. In de jaren daarna reed hij voor verschillende teams en eindigde zijn F1-carrière in 2003. Verstappen bleef actief in andere raceklassen en maakte zijn rallydebuut in 2022.

Ook moeder Sophie-Marie ‘Sophie’ Kumpen is een voormalig Belgisch karter en autocoureur. Ze nam vijf jaar deel aan de Wereldkampioenschappen in de Formula A, K en Super A klasses. Na haar huwelijk met Jos Verstappen in 1996 stopte ze met racen en richtte zich op haar gezin. Haar zoon Max Verstappen volgde in haar voetsporen en werd een Formule 1-coureur. In 2013 keerde ze kort terug als coureur, maar een crash maakte een einde aan haar carrière. Ze werkt nu als maatschappelijk ondersteuner bij het OCMW in Maaseik.

Zijn roots maken Max Verstappen dus 50 procent Belg en 50 procent Nederlander. Maar hoe kijkt hij hier zelf naar? In een interview van Play Sport doet hij uit de doeken hoe de vork in de steel zit. Zo beschouwen velen hem als een halve Belg of Vlaming. “Maar dat is ook zo”, reageert Verstappen. “Ik heb altijd in België op school gezeten en gewoond. Mijn moeder is natuurlijk Belgisch en mijn halve familie is ook Belgisch. Ik vond het altijd een logische beslissing van mijn vaders kant om ook als Nederlander te beginnen. Ik denk dat het iets makkelijker was dan als Belg zijnde. Ik heb vroeger in mijn karttijd wel een paar keer met een Belgische licentie gereden. Maar je moet keuzes maken en uiteindelijk… Met de keuzes die ik heb gemaakt, ben ik heel blij. Maar uiteindelijk ben je toch half-half.”