Hoe intelligent zijn onze trouwe viervoeters nou? Velen speculeren over het antwoord op die vraag. Dankzij hondenexpert Dr Sean O’Hara weten we nu gelukkig meer over de intelligentie van honden. Zij heeft ons namelijk het een en ander weten te vertellen.

Intelligentie van honden is relatief

We kunnen de intelligentie van honden wel proberen te begrijpen, maar er zit één ding in de weg. En dat is het feit dat honden hele andere wezens zijn dan ons. Zij hebben zintuigen, waarvan sommige beter ontwikkeld zijn dan de onze en sommige juist minder goed. Natuurlijk gaat intelligentie niet alleen over hoe we de wereld waarnemen met onze zintuigen. Het geeft echter wel aan dat er een groot verschil zit tussen mensen en honden.

Sean O’Hara beweert dat het een beetje appels met peren vergelijken is. De volgende keer als je hond je weer stompzinnig aan lijkt te kijken: bedenk dan dat het beestje wellicht niet zo stom is als je denkt, maar slechts 4 dingen van jou verwacht. Je raadt het al: voeding/drinken, uitlaten, speelgoed en aandacht. De intelligentie van een hond gaat zover dat hij dit associeert met menselijke acties. Ze begrijpen de woorden niet, maar ons wel – je moet ‘m dus geen wiskunde-vragen stellen.

Honden leren dus door associaties te leggen. In tegenstelling tot het dynamische leven van een mens is de hond van nature gewend om steevast met dezelfde groep soortgenoten om te gaan. Om deze reden kan een hond maar moeilijk alleen zijn, en kan sociale isolatie leiden tot angst en eenzaamheid. De hond heeft dus geen tijdsbesef van hoelang hun baasje weg is, maar verlangd wel naar zijn terugkomst. Iets waar hij in de verloop van tijd in getraind wordt door zijn associatieve geheugen.

Honden begrijpen hoe we iets zeggen

Onze trouwe viervoeters zijn goed in het begrijpen van lichaamstaal en intonatie. Ze kunnen dus aan je stem horen of je blij of boos bent. Ook kunnen ze misschien aan de toon van jouw enthousiaste stem horen dat het tijd is om naar de bossen te gaan. Dit wil niet zeggen dat honden woorden als ‘bossen’ begrijpen. Ze herkennen gewoon jouw enthousiaste manier van praten (en misschien de wandelschoenen die je aantrekt), zo weten ze dat het tijd is om naar de bossen te gaan. Honden herkennen wel hun naam, kun je zeggen. Jouw harige hond kan wel naar de naam Harrie luisteren, maar naar de rest van de woorden die je zegt heeft hij geen oor naar. Het kan wel zo lijken, maar je hond heeft echt geen taalvaardigheid.