In 2012 ging de productie van Star Citizen van start. De gedachte was om de game in 2014 uit te laten komen. Aan het hoofd van de ontwikkeling staat Chris Roberts, een man die bekend is geworden met eerdere sci-fi-hits zoals Wing Commander en Freelancer. Roberts verwees de gamers door naar hun website om eventueel geld te doneren, en dat heeft gewerkt. Inmiddels heeft het spel namelijk al meer dan vijfhonderdmiljoen dollar opgehaald. Zo konden toekomstige spelers onder andere met hun donatie een ruimteschip kopen, van tientallen tot honderden dollars per stuk. Een hoop geld voor een virtueel ruimteschip dat nog niet eens bestaat.

Het spel is dus al meer dan tien jaar in de maak, eerst zou het een spel worden waarin je rond kan vliegen in de ruimte. Maar na al het ingezamelde geld is dat idee een stuk uitgebreider geworden. Roberts besloot een gigantisch universum te creëren waar miljoenen spelers elkaar kunnen treffen, met levensgrote planeten waar je op kunt landen en wandelen, samen met vrienden of vreemden. De ruimte in het spel is dan ook echt ruimtewaardig, volgens de ontwikkelaars is het “100 sextillion kilometers” groot. Hetzelfde als 100 met 21 nullen als ze naar de Amerikaanse schaal verwijzen. Dat oneindige universumgevoel is dus zeker aanwezig. Ook moet het spel een complete singleplayer-campagne krijgen genaamd Squadron 42.

De officiële game is nog niet gelanceerd, wel is er nu een gratis proefversie te spelen om alvast kennis te maken met Star Citizen. De meningen van de fans zijn nogal verdeeld, wat meestal geen goed teken is. De ontwikkelaars hebben grote beloftes gemaakt en veel steun en geld binnengekregen. Sommige gamers laten weten wat ze van de proefversie vinden via Twitter. Zo uit iemand op het platform zijn frustratie over ”vertraagde voortbeweging” en dat diegene blij was dat ze niet op de ”hype-train” was gesprongen. Een andere Twitter-gebruiker is meteen verkocht en denkt det dit zomaar het beste spel ter wereld kan worden.