Weg naar financiële onafhankelijkheid

Jon Joseph Bourgerie is niet de eerste de beste Britse ondernemer. Nadat hij klaar was met zijn opleiding begon hij niet in loondienst, maar startte hij zijn eigen onderneming. Nu hij de leeftijd van 41 jaar heeft bereikt kan hij terugkijken op een geslaagde carrière en is hij inmiddels dik miljonair. Zo investeerde hij in diverse sectoren, van evenementen tot reizen en van fitness tot badkleding. Het heeft hem in ieder geval iets belangrijks gebracht: financiële onafhankelijkheid.

Huis kopen = geld weggooien

Met zijn ervaring als zakenman en investeerder heeft hij aardig wat te zeggen en inmiddels weet hij dat het investeren in onroerend goed allesbehalve lucratief is. Dat klinkt vreemd als je ziet wat de huizenprijzen de laatste jaren doen. Een jaarlijkse stijging van 10 procent is niet ongebruikelijk en dus zou je zeggen dat het juist een prima stap is. Wellicht geldt dat voor de meesten, maar niet voor Jon. Volgens hem is het zelfs een van de minst slimme beleggingen.

Huis met hypotheek is niet jouw eigendom

“Investeren in onroerend goed is alleen zinvol als je voldoende geld achter de hand hebt en geen financiering hoeft af te sluiten voor de aankoop”, aldus Jon. Zijn reden: als je een hypotheek moet nemen om een huis te kopen, dan bezit je het nog niet. Fiscaal gezien is het wel jouw huis, maar de feitelijke bezitter is de bank. Je verleent immers het recht van hypotheek aan de bank in ruil voor ene som geld. “Betaal je het niet terug, dan mag de bank van dat recht gebruik maken en de woning verkopen aan de hoogste bieder. Het is dus gewoon niet van jou.” Afgezien van de rechtspositie van de bank is er ook nog iets anders: de overheid. Die kan immers jouw ‘bezit’ ontnemen.

Hypotheek aflossen helpt ook niet

Naast het bovenstaande argument, is er nog een ander punt. Als je de hypotheek volledig aflost, heb je veel meer terugbetaald dan de waarde van de woning. Zelfs als je kijkt naar wat de woning na 30 jaar waard is, betaal je feitelijk veel meer. Nu kun je denken dat de rente die je betaalt veel minder is dan de waardestijging, maar je woning stijgt nooit elk jaar zo veel en zeker geen dertig jaar lang. Per saldo is het dus alleen voor de bank gunstig om te investeren in onroerend goed. Daar komt bij dat wanneer je overlijdt, de overheid ook haar hand ophoudt. In het gunstigste geval ben je feitelijk slechts voor 60 procent eigenaar van de woning. Kortom, het is een goede belegging als je vooral niet stil wilt staan bij de gevolgen.

Huren is nog minder slim

Nu kan je natuurlijk stellen dat het kopen van een woning een slimme zet is in vergelijking met het huren. Daar zit natuurlijk wel wat in, maar dan nog is het rendement vaak minimaal. Toch blijft het aantrekkelijk om een woning te kopen, zelfs als je een hypotheek nodig hebt. Een huis is namelijk niet voor iedereen een belegging. Het is gewoon een onderkomen. Dat je koopwoning dus in waarde stijgt, is mooi meegenomen, maar dat mag eigenlijk niet de drijfveer zijn. Het gaat namelijk om het wooncomfort en daar kan je moeilijk een prijskaartje aan op hangen.