Pablo Escobar was er gek op en je opa wellicht ook wel: Cubaanse sigaren. Voor iedereen die zich weleens af heeft gevraagd wat Cubaanse sigaren zo speciaal maakt, hebben wij een aantal weetjes en feiten voor je op een rij gezet. Net als bij die lekkere single malt whisky in je linkerhand, komt er ook bij die Cubaanse sigaar in je rechterhand heel wat kijken. Voordat jij een sigaar kunt opsteken is er een heleboel gebeurd en dat gebeurt eigenlijk al honderden jaren op dezelfde manier. Het antwoordt waarom de Cubaanse sigaar zo speciaal is ligt dan ook daar verstopt.
Cuba
Cuba staat bekend om de muziek, oude auto’s, rum en natuurlijk de wereldberoemde sigaren. De beste tabak komt uit de provincie Pinar del Rio. Dit is dé tabakstreek van Cuba, er wordt natuurlijk ook uitstekende tabak verbouwd in de provincies Havana, Guantánamo, Santa Clara, Santiago de Cuba en Granma. Het geheim van de Cubaanse sigaar zit hem dan ook in de uitermate goede kwaliteit van Cubaanse tabak en de manier waarop deze verwerkt wordt door ervaren tabaksrollers. De wijze waarop de Cubanen sigaren maken en hoe zij omgaan met hun tabak is uniek en zorgt – in de ogen van velen – voor de perfecte sigaar.
Tabaksoogst
Vanaf oktober tot en met januari is de tabaksteelt op het eiland in volle gang. Om goed te kunnen groeien heeft tabak weinig regen en veel zon nodig, daarom is de beste periode om tabak te telen na het regenseizoen. Zodra de tabaksplantjes geoogst kunnen worden, worden de bladeren in oost-west gerichte tabakshutjes opgehangen. Hierdoor krijgen de bladeren evenveel zon om goed te drogen. Na 60 dagen hebben de bladeren 85% van hun vocht verloren. Ook is de groene kleur verdwenen en kleuren ze nu rood/bruinachtig. De bladeren worden daarna in kisten naar sorteerhuizen gestuurd en moeten hier nog drie maanden liggen, voordat ze gesorteerd worden. Op dit moment wordt het hars- en nicotinegehalte verminderd in de bladeren. Hierna komen ze in een fabriek terecht waar ze met water en palmschors worden behandeld, zodat de bladeren zijn voorzien van een juist vochtvasthoudend vermogen.
Tabak
De goede kwaliteit van Cubaanse tabak komt voort uit de twee belangrijke soorten tabak die ze kennen: de corojo en de criollo. De corojo wordt geteeld onder dunne muskietennetten, hierdoor worden de bladeren beschermd tegen het felle en directe zonlicht. Dit zorgt ervoor dat de bladeren soepel blijven en dat maakt ze uitermate geschikt om te gebruiken als het dekblad van de sigaar. Tijdens dit proces worden de bladeren onder een gaas geteeld en afzonderlijk gefermenteerd. De bladeren moeten namelijk glad en niet te olieachtig zijn. De dekbladen hebben elk een verschillende kleur en smaak. Als ze donkerder zijn dan smaakt hij suikerachtiger. Het rijp-proces kan soms wel twaalf tot achttien maanden in beslag nemen.
De criollo staat wél in direct zonlicht en wordt als ‘binnengoed’ gebruikt. Doordat ze in de volle zon staan, maken de plantjes een soort olie aan en hierdoor krijgen de blaadjes een erg volle smaak. Het binnengoed van de sigaar wordt gemaakt van losse bladeren die elk in de lengte van de sigaar worden gevouwen. Hierdoor kan de rook er makkelijk langs. Hier zien we dan ook een duidelijk verschil tussen anderen sigaren, aangezien dit het beste kan door op de hand te vouwen. Machinaal vouwen is inferieur aan de handen en daarom staan de machinale sigaren altijd 1-0 achter.
De Cubaanse sigaar
Om de sigaar de juiste vorm te geven en ervoor te zorgen dat hij niet te los en niet te strak zit worden er sigarenrollers gebruikt, ook wel torcedors genoemd. Het geheim van de Cubaanse sigaar zit dus verstopt in het gehele proces vanaf speciaal handelen met de tabaksplantjes. Ze worden vanaf het begin tot het eind met de hand geselecteerd en gemaakt om zo de smaak van de Cubaanse sigaar te optimaliseren. Het is een duur productieproces dat veel tijd kost en veel arbeidsintensiever is, daarnaast wordt er veel verspild. Hierdoor is elke Cubaanse sigaar een uniek exemplaar.
